اولاً مطابق با روایات حتماً محدودیتهایی برای شیاطین در ماه رمضان وجود دارد :

امام رضا علیه السلام از طریق اجداد طاهرینش از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل می کند که: «فِی أَوَّلِ لَیْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ تُغَلُّ الْمَرَدَةُ مِنَ الشَّیَاطِینِ» در اولین شب از ماه رمضان شیاطین در غل و زنجیر می­شوند (عیون أخبار الرضا علیه السلام  ج‏2 ص 71)

امام صادق علیه السلام فرمود: «إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ تُفَتَّحُ فِی رَمَضَانَ وَ تُصَفَّدُ الشَّیَاطِینُ» (الکافی ج4 ص156) در ماه رمضان دربهای آسمان گشوده شده و شیاطین در بند گرفتار می شوند.

پیامبر اکرم ص در خطبه شعبانیه : أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَبْوَابَ الْجِنَانِ فِی هَذَا الشَّهْرِ مُفَتَّحَةٌ ... وَ أَبْوَابَ النِّیرَانِ مُغَلَّقَةٌ ... وَ الشَّیَاطِینَ مَغْلُولَةٌ  ، ای مردم در این ماه دربهای بهشت گشوده شده و دربهای جهنم غفل می گردد و شیاطین هم در غل و زنجیر گرفتار می شوند. ( عیون اخبار الرضا ع، ج1، ص297، باب28، ح53.)

از آنجا که باطن نار و آتش در روایات به ولایت دشمنان اهل بیت علیهم السلام تأویل برده شده است (وَلَایَةُ عَدُوِّ آلِ مُحَمَّدٍ هِیَ النَّار) همچنان که بهشت و درجات آن چیزی جز ولایت و مراتب تولی به ولی نیست، بسته شدن دربهای آتش و جهنم در این ماه نیز حکایت از محدودیت اعمال ولایت شیاطین می­کند.

ثانیاً آنچه انسان را به گناه و معصیت بر می­انگیزاند ، به غیر از شیطان بیرون که در ماه رمضان در بند است، شیطان درون و هوای نفس است که البته روزه و ریاضت این ماه آن را نیز ضعیف می گرداند، در واقع خداوند، با ضعیف و محدود کردن شیاطین در این ماه فرصتی فراهم کرده است که انسان بتواند با توان بیشتری به مقابله با هوای نفس و شیطان درون بپردازد تا پس از تضعیف آن، در غیر ماه رمضان در مقابله با شیاطین بیرونی نیز موفق گردد. همچنانکه واکسن به عنوان میکروب ضعیف شده، قدرت بدن را در مواجهه با بیماری­ها بالا می­برد، شیطان ضعیف شده و هوای نفس ضعیف شده در این ماه، توان انسان را در مقابله با شیطانی که در دیگر ایام کید او عظیم است، بالا می­برد.

ثالثاً اگر شخصی نخواهد از این فرصت و عنایت خداوند استفاده کند و اراده گناه و معصیت کند، شیطان با وجود آنکه در این ماه در غل و زنجیر است اما می­تواند رها گشته و بر او مسلط شود همچنانکه در خطبه شعبانیه پیامبر اکرم ص می خوانیم :

أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ أَبْوَابَ الْجِنَانِ فِی هَذَا الشَّهْرِ مُفَتَّحَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَا یُغَلِّقَهَا عَنْکُمْ ،  وَ أَبْوَابَ النِّیرَانِ مُغَلَّقَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَا یُفَتِّحَهَا عَلَیْکُمْ ، وَ الشَّیَاطِینَ مَغْلُولَةٌ فَاسْأَلُوا رَبَّکُمْ أَنْ لَا یُسَلِّطَهَا عَلَیْکُمْ ،  (از خداوند بخواهید دربهای بهشت را بر شما نبندد، و دربهای جهنم را بر شما نگشاید و شیاطینی که در غل و زنجیرند را بر شما مسلط نسازد)

پس بسته بودن دستان شیطان حقیقتی است که فرصت تعالی و رشد را در این ماه برای انسان بیش از پیش فراهم می­سازد اما اینگونه نیست که اگر کسی به استقبال گناه و معصیت برود، شیطان بر او مسلط نشود! همچنین خود انسان است که باید تلاش کند شیطان را از خود دور سازد بلکه او را نابود گرداند! در روایتی از پیامبر اکرم ص آمده است :

اَلا اُخْبِرُکُمْ بِشَىْ‏ءٍ اِنْ اَنـْتُمْ فَعَلْتُموهُ تَباعَدَ الشَّیْطانُ مِنْـکُمْ کَما تَباعَدَ الْمَشْرِقُ مِنَ الْمَغْرِبِ؟ قالوا: بَلى، یا رسول اللّه قالَ: اَلصَّوْمُ یُسَوِّدُ وَجْهَهُ وَ الصَّدَقَةُ تَـکْسِرُ ظَهْرَهُ وَ الْحُبُّ فِى اللّه‏ِ وَ الْمُوازَرَةُ عَلَى الْعَمَلِ الصّالِحِ یَقْطَع دابِرَهُ وَ الاْسْتِغْفارُ یَقْطَعُ وَ تینَهُ و لکلّ شی‏ء زکاة و زکاة لأبدان الصّیام. ( آیا به شما خبر از چیزی بدهم که اگر انجامش دهید شیطان از شما دور می­شود همچنانکه مشرق از مغرب دور است ؟ .... روزه چهره شیطان را سیاه می گرداند و ... استغفار رگ گردن او را می زند ...)