🔹متأسفانه علیرغم اخبار و شواهد و قرائن بسیار(که خلاصه ای از آنها را در ادامه ذکر کرده ام)، هنوز از درگذشت پیامبر ص با عنوان رحلت یاد میشود!
🔹روایتی است که از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود: «ما من نبی و لا وصی و الّا شهید؛ هیچ پیامبر و وصی پیامبری نیست الّا اینکه به شهادت می رسد». یعنی در راه خدا کشته خواهد شد. شیخ عباس قمی در کتاب منتهی الامال روایتی در همین مضمون از امام صادق علیه السلام نقل می کنند و تصریح می کنند که روایت صحیحه است.
🔹رسول خدا ص فرمود: هیچ پیامبری یا وصی او نیست مگر آنکه شهید میشود. (بصائر الدرجات ص148و بحارالانوار ج17ص405و ج40ص139) و همچنین فرمودند: هیچ کس از ما (اهل بیت) نیست مگر آنکه مسموم یا مقتول خواهد بود. (کفایه الاثر-خراز قمی ص 162 و وسائل الشیعه ج14ص2 و بحارالانوار ج45ص1 و من لایحضره الفقیه ج4ص17)
🔹شیخ مفید، شیخ صدوق، علامه حلی، شیخ طوسی و ... با ذکر روایاتی اعتقاد به مسمومیت و شهادت پیامبر بخاطر این مسمومیت دارند.
🔹چندین ترور و مسمومیت برای پیامبر نقل شده است در اوایل بعثت، پس از هجرت به مدینه و استقرار حکومت اسلامی که منافقین طمع ریاست داشتند سوء قصد داشتند، در جنگ تبوک و ...
🔹یک ترور پس از نزول آیه های ابتدایی سوره عنکبوت که صحبت از انسانهای صادق و کاذب میشود (أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ یُتْرَکُوا أَنْ یَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لا یُفْتَنُونَ وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَ لَیَعْلَمَنَّ الْکاذِبِینَ أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئاتِ أَنْ یَسْبِقُونا ساءَ ما یَحْکُمُونَ.) جبرئیل با اشاره به جریان انتخاب جانشین می گوید : راستگویان آنانند که فرمان رسول خدا ص را در امر جانشینی امیرالمؤمنین اجرا می کنند و آنان که نافرمانى او را می کنند دروغگویانند، پیامبر بلافاصله امیرالمؤمنین را آگاه ساخت و دریچه هایی از علم و حکمت را به او منتقل کرد. این ماجرا زمانی بود که پیامبر در منزل عایشه دختر ابوبکر بود، او هم از ماجرا سئوال کرد، پیامبر قول گرفت که این سر را نگه دارد و او تعهد داد! لکن به حفصه دختر عمر و سپس به پدران خود خبر دادند و نهایتاً منافقان گردهم آمدند و تصمیم به رم کردن شتر پیامبر گرفتند ...
🔹دو بار مسمومیت پیامبر نقل شده است و علامه مجلسی می گوید: احتمال دارد که هر دو سم در شهادت پیامبر مؤثر بوده اند (بحارالانوار ج22ص516)، یکی مسمومیت در جنگ خیبر در سال هفتم هجری و مسمومیت دیگر در سال 11 هجری که در شرف شهادت پیامبر بود.
🔹در جنگ خیبر ، گروهی، زن یکی از اشراف یهود را به نام زینب فریب دادند که پیامبر را از طریق غذا مسموم سازد. آیت الله سبحانی می نویسد: «معروف این است که پیامبر در مرض وفات خود فرمود: این بیماری از آثار غذای مسمومی است که آن زن یهودی خورانده است.» پس از این بیماری است که عایشه و حفصه تصمیم به خوراندن دوا به پیامبر می کنند.
🔹درمنابع اهل سنت روایت شده است: پس بیهوش شد و چون به هوش آمد زنها به او دارو خوراندند در حالی که او روزه دار بود. (الطبقات الکبری ج۲ص۲۳۵) در دو روایت بخاری و مسلم از قول یکی از زنان پیامبر(ص) آمده است: ما به رسول خدا در هنگام بیماری اش دارو دادیم پس شروع کرد به اشاره کردن به ما که به من دارو ندهید. گفتیم: (مسئله ای نیست) هر بیماری از دارو متنفر است. در بعضی روایات اینچنین آمده: (اهمیتی ندهید) کراهیت مریض از دواست! اندکی بعد پیامبر فرمود: هرکس در خانه است در برابر چشم من باید دارو بخورد بجز عمویم عباس که در کنار شما حضور نداشت.[چون حضرت می دانست آن دوا مسموم است و میبایست آنان رسوا میشدند.] ( صحیح البخاری ج۷ص۱۷ و ج۸ص۴۰ و صحیح مسلم ج۷ ص ۲۴و۱۹۴- تاریخ طبری ج۲ص۴۳۸)
🔹در الطب النبوی ابن جوزی ج۱ص۶۶ میگوید: به او دوا خوراندند در حالیکه بیهوش بود و چون به هوش آمد فرمود: چه کسی با من چنین کرد. این کار زنهائی است که از آنجا آمده اند (با دست به سوی حبشه اشاره کرد) و در روایات صحیح آمده که دو تن از زنان پیامبر(ص) حبشی بودند. (این یک افشاگری از سوی رسول خداست که او را به روشی که زنان حبشیه به شوهرانشان سم میخوراندند مسموم کرده اند. سم حبشه نیز معروف و مشهور بوده است و بعضی از حبشیها متخصص در سحر و شعبده و انواع سم بوده اند.)
🔹عبدالصمد بن بشیر از امام صادق علیه السلام روایت کرده که آنحضرت فرمود: میدانید پیامبر ص درگذشت یا کشته شد ... او قبل از مرگ مسموم شد. آن دو زن به او سم نوشاندند. (تفسیرالعیاشی ج۱ص۲۰۰ و بحارالانوار ج۲۲ص۵۱۶وج۲۸ص۲۱)
🔹 و سَیَعْلَمُ الَّذینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُون
