این روایت برای تحلیل عملکرد این روزهای توسعه طلبان عافیت طلب غرب گرا خوب است :
امام علی علیه السلام فرموده اند: لا یترک الناسُ شیئاً من أمر دینهم لاستصلاح دنیاهم إلّا فتح الله علیهم ما هو أضرّ منه ؛ مردم بخشی از دین را به انگیزه اصلاح امور دنیوی خود رها نمی‌کنند؛ مگر آنکه خداوند برای آنها چیزی پیش می‌آورد که زیانش از آن اصلاح بیشتر است. (نهج‌البلاغه، حکمت103)
همچنین تحلیل عملکرد کسانی که در شعارها و رفتارهای انتخاباتی، بخاطر رضای مردم، رضای خدا را نادیده می گیرند :
از حضرت صادق علیه السّلام وارد است که فرمود: حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ أَبِیهِ عَلَیْهِمَا السَّلَامُ أَنَّ رَجُلاً مِنْ أَهْلِ الْکُوفَه کَتَبَ إلَی الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیْهِمَا السَّلَامُ: یَا سَیِّدِی! أَخْبِرْنِی بِخَیْرِ الدُّنْیَا وَالآخِرَه! فَکَتَبَ علیه‌السلام: بِسْمِ اللَهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ. أَمَّا بَعْدُ، فَإنَّ مَنْ طَلَبَ رِضَا اللَهِ بِسَخَطِ النَّاسِ کَفَاهُ اللَهُ أُمُورَ النَّاسِ؛ وَمَنْ طَلَبَ رِضَا النَّاسِ بِسَخَطِ اللَهِ وَکَلَهُ اللَهُ إلَی النَّاسِ؛ وَالسَّلَامُ. مردی از اهالی کوفه، به حضرت امام حسین علیه السلام نامه ای نوشت و عرض کرد: ای آقای من! خیر دنیا و آخرت در چیست؟ حضرت برای او چنین نوشتند: بسم الله الرّحمن الرّحیم. امّا بعد؛ کسی که رضای خدا را طلب کند، گرچه همراه با ناراحتی و غضب مردم باشد، خداوند او را از امور مردم کفایت می‌کند. و کسی که به دنبال رضایت مردم باشد گرچه با نارضایتی خداوند همراه باشد، خداوند امور او را به مردم می‌سپارد؛ والسّلام. (لمعات الحسین علیه السلام)
