«ملت ایران به‌عنوان یک ملت و یک مجموعه، تا قبل از پیروزى انقلاب اسلامى فرصت و مهلت این را نیافت که براى خود چشم‌اندازى تعریف کند؛ آن چشم‌انداز را انتخاب کند؛ براى آن چشم‌انداز برنامه‌ریزى کند و به سوى آن چشم‌انداز حرکت کند. تا چشم‌انداز را براى خود تعریف نکنیم، هیچ کار درستى صورت نخواهد گرفت. همه‌اش روزمرگى است. بعد از آن‌که تعریف کردیم، اگر برنامه‌ریزى نکنیم، کار بى‌برنامه به سامان نخواهد رسید. بعد از آن‌که برنامه‌ریزى کردیم، اگر همت نکنیم، حرکت نکنیم، ذهن و عضلات و جسم خود را به تعب نیندازیم و راه نیفتیم، به مقصد نخواهیم رسید؛ این‌ها لازم است...» (مقام معظم رهبری، دیدار با جوانان، اساتید، معلمان و دانشجویان دانشگاه‌هاى استان همدان-17/04/1383)
«برنامه ریزی» یک فرآیند و یک پدیده هدفمند، هماهنگ و منسجمی است که همانند روح در بدن، متضمن حیات یک مجموعه و همانند خون جاری در رگها، متضمن رشد و توسعه یک مجموعه و نیز همانند مغز در بدن به عنوان کانون تفکر، متضمن حرکت صحیح یک مجموعه می باشد. «برنامه ریزی» به عنوان امری مستمر و پایدار در واقع پل ارتباطی بین حال و آینده است و عبارت است از فرایند اندیشیدن پیش از عمل که بواسطه آن به ترسیم آینده و چشم انداز مطلوب پرداخته می شود و نقش عوامل مختلف در تحقق اهداف، تعیین شده و ضمن آینده نگری و پیش بینی شرایط ناپایدار داخلی و محیطی و تعیین راه رسیدن به اهداف با توجه به فرصت ها و توانمندیها، در جهت انجام فعالیتهای درست و درست انجام دادن فعالیتها نقش ایفا می کند....
در این نوشته کوتاه به شرح وظایف واحد برنامه ریزی به عنوان مهمترین رکن و وظایف مدیریت یک مجموعه پرداخته شده است : 
دریافت
